Σάππαι - Ονομασία

Σαπχανέ Ναχιέ (1878 - 1912) (νεοελληνική εποχή)
Sabhane Nahiyesi (1878 - 1912), Saphane Nahiyesi (1878 - 1912), Saphana Nahiyesi (1878 - 1912), Sapcihane Nahiesi (1878 - 1912), Sapci Nahiyesi (1878 - 1912)

Γενική BιβλιογραφίαNB0020, σελ. 5 και 172 - 176, NB0030.

Πολίτευμα και πολιτικοί θεσμοί:  Kατά την περίοδο 1878 - 1912, ο Kαζάς Σάπχανε υπαγόταν στον Kαζά Γκιουμουλτζίνας, περιελάμβανε 41 χωριά και είχε έδρα την πόλη Σάπχανε (Sabci, Sapci, Saphane, Saphana, Sabhane, Sapcihane, σημ. Σάππες). Σήμερα, ο τότε Nαχιέ Σάπχανε βρίσκεται εξ ολοκλήρου σε ελληνικό έδαφος (Nομός Pοδόπης).  Συγγραφέας: Παρασκευάς Kονόρτας.


[Νομίζουμε ότι το βιβλίο του Χρ. Τσιτσώνη, δημάρχου Σαπών, είναι από τις λίγες πηγές που μπορεί κάποιος να αντλήσει πληροφορίες για την περίοδο πριν και μετά τον πόλεμο. Μεταφέρουμε στη δημοτική γλώσσα κάποια στοιχεία για τον τόπο μας].

  Η κωμόπολη αυτή είναι πρωτεύουσα του Δήμου Σαπών, προπολεμικά της κοινότητας, καθώς και ολόκληρης της Επαρχίας Σαπών.
  Επί τουρκοκρατίας ήταν το κεντρικότερο και το εμπορικότερο χωριό. Είχε 2 τζαμιά. Ονομαζόταν Σιαπτσί ή Σαπ-Χανέ.
  1. Σιαπτσί: Ονομαζόταν έτσι γιατί στην περιφέρεια της κωμόπολης και σε διάφορα σημεία, κατά παραδοσιακή αφήγηση, υπήρχε μεταλλείο πετρωμάτων, που περιείχε στύψη (Σιάπ=τουρκικά), την οποία είχαν ανάγκη τα τότε βυρσοδεψεία των Σαπών, αλλά και άλλων περιοχών. (1920-1950). Μετά το 1950 απαγορεύτηκε η χρήση της. Είναι αλήθεια ότι 3-4 χλμ, βορειοανατολικά των Σαπών, στη θέση "Ασάρ" υπήρξε ένα παλιό έργο με διάφορες στοές που χαρακτηριζόταν ως ορυχείο. Στη θέση "Οντούν Γιουλού" ή "Μαγαράδες", υπήρχαν δύο ανοίγματα, τα οποία είδε και ο γράφων. Επίσης υπήρχαν και διάφορες πηγές που έβγαζαν στυφό νερό, "ξυνόνερο", όπως το έλεγαν οι ντόπιοι, στην αριστερή όχθη του χειμάρρου Σιάπ-Ντερέ, από όπου και το όνομα.

  Σε σχετική έρευνά μου, πληροφορήθηκα από μουσουλμάνο (Αμέτ) ηλικίας 85 χρονών, ότι παλιά υπήρχε φούρνος ή εργαστήριο, Β.Α. των Σαπών, στον οποίο επεξεργαζόταν τα πετρώματα της στύψης για τον καθαρισμό της. Τα υπολείμματα αυτής της επεξεργασίας τα έριχναν στην περιοχή του φούρνου. Αργότερα, στην περιοχή αυτή φυτεύτηκαν αμπέλια, όμως δεν απέδωσαν. Η θέση ονομαζόταν σταχτοάμπελος (κιουλ-μπαλαάρ). Από άλλο γνωστό μου μουσουλμάνο, δημοτικό σύμβουλο Μπαλτά Μεμέτ, έμαθα ότι στη θέση "Τρυφιλίτσα" και τη δεξιά θέση του χειμάρρου Σιάπ Ντερέ, υπήρχε μεγάλη πέτρα, πιθανώς κοίλη που την ονόμαζαν "νερολίθαρο - Σολούκαγια" γύρω από την οποία τα νερά του χειμάρρου άφηναν ένα υπόλειμμα. Αυτό έδινε στα δέρματα ένα μαύρο χρώμα.


Τμήμα χάρτη επί εποχής οθωμανικού κράτους. Χρονικά τοποθετώ την έκδοση του χάρτη γύρω στα 1900. Εκτίμηση που συνάγεται από την ύπαρξη της σιδηροδρομικής γραμμής Αλεξ/πολης-Θεσσαλονίκης που ολοκληρώθηκε γύρω στα 1895. (η μαύρη γραμμή).  Οι Σάπες αναγράφονται με δυο ονόματα: "Saphane" και "Sapdzi". Άλλα ονόματα με τις τουρκικές ονομασίες: :Kalaidzidere (Κασσιτερά), Cobankoj (Συκορράχη), Gajbikoj (Xαμηλό), Bekirkoj (Βέλκιο), Asagimah (Αρσάκειο), ceribaskoj (Πρωτάτο), Refedziler (Λοφάριο), Kopekkoj (Μέστη), Sofilar (Ασκητές).


Μαρτυρίες από το παρελθόν
  Η πιο παλιά μαρτυρία που υπάρχει για τον τόπο μας, προέρχεται από τον Τούρκο περιηγητή Εβλιγιά Τσελεμπή:
" Εκτισμένη εις τους πρόποδας όρους αυτή έχει εν τζαμίον, εν χανίον και 200 κεραμοσκεπείς οικίας. Όλοι οι κάτοικοι της πόλης, Μωαμεθανοί τε και μη, είναι ασύδοτοι από φόρους στρατιωτικής καταστάσεως., υποχρεωμένοι να μετέχουν μόνον εις πολέμους. Οι μη μουσουλμάνοι κάτοικοι, όλοι ασχολούνται με την εκσκαφήν στυπτηρίας του Δημοσίου και παράδοσιν ταύτης εις τον Εμίνην των φόρων. Το ποσόν της εργολαβικής αναλήψεως της εκσκαφής της στυπτηρίας του Δημοσίου και παράδοσιν ταύτης εις τον Εμίνην των φόρων. Το ποσόν είναι μέγα ανερχόμενον εις το ποσόν των οκτακοσίων χιλιάδων γροσίων."
  Νεώτερη μαρτυρία Γάλλου περιηγητή του 19ου αιώνα Α. Viquesquel "Σιαπτσιλάρ, 7-8 λεύγες νοτιοανατολικώς της Γιομουρτζίνας, βρίσκεται το Σαπ Χανά ή Σιαπτσί (ή Σιαπτσιλάρ στον πληθυντικό). Σαπ, σημαίνει στύψη, Χανά είναι το πανδοχείο ή εργοστάσιο. Το χωρίον πήρε το όνομα από τα πετρώματα της στύψης, των οποίων η εκμετάλλευσις γίνεται εις απόστασιν ενός τετάρτου της μισής λεύγας και των οποίων χρησίμευαν εις την κατασκευήν στύψης."
  Το όνομα αυτό περιέχει την τουρκική ρίζα "Σιάπ" (στύψη=διπλό θεϊκό άλας του αργιλίου και του καλίου) και Χανά ή χάνα (πανδοχείο=χάνι). Δηλαδή υπήρχαν εργαστήρια όπου γινόταν η επεξεργασία των πετρωμάτων της στύψης με τα οποία χρωμάτιζαν τα δέρματα. Ακόμη η λέξη Χάνα σημαίνει πανδοχείο, για την εξυπηρέτηση των επισκεπτών και ταξιδιωτών.

  Τα πανδοχεία αυτά, από παλιά, αλλά και κατά το 1922-1935, ήταν πολύ απαραίτητα για την εξυπηρέτηση των ταξιδιωτών, που ήταν αναγκασμένοι να διανυκτερεύσουν εδώ, αφού δεν υπήρχαν δρόμοι και συγκοινωνίες. Είχαν επίσης και όλες τις υποδομές για να ταΐσουν και να ξεκουράσουν τα ζώα, που ήταν γαϊδούρια, βόδια, βουβάλια, άλογα και καμήλες. Στα χάνια και στα πανδοχεία όμως ερχόταν και οι κάτοικοι των γύρω περιοχών, προς εξυπηρέτηση βιοτικών ή άλλων αναγκών στις Σάπες και ήταν υποχρεωμένοι, ιδιαίτερα τους χειμερινούς μήνες, να διανυκτερεύουν.

Κατά την περίοδο 1920-1935 δύο ήταν τα οργανωμένα χάνια στις Σάπες.

  1) Του Ντερτλή Αμέτ. Ήταν ευρύχωρο και βρισκόταν επάνω στον κεντρικό δρόμο. Για πολλά χρόνια χρησιμοποιούνταν από το γιο του Ιδρίζ και του εγγονού του Αμέτ ως υφασματοπωλείο.  Tο παλιό αυτό κτίσμα γκρεμίστηκε το Φεβρουάριο του 2011.

  2) Το τότε χάνι του Χατζηχουσεΐν και των παιδιών του.

Ήταν κι αυτό ευρύχωρο κα κεντρικό με μεγάλη είσοδο. Η προς τον κεντρικό δρόμο πλευρά χρησιμοποιούνταν ως στήριγμα (τοίχος) για τη δημιουργία με ξύλινες προσθήκες μικρών, μαγαζιών του ενός δωματίου.

Εκτός από αυτούς όμως και άλλοι ελεύθεροι επαγγελματίες, ιδιαίτερα παντοπώλες, για την αύξηση ή τη συγκράτηση πελατών τους, διέθεταν μικρά χάνια για την εξυπηρέτηση ανθρώπων και ζώων και κυρίως των γαϊδουριών, που τότε ήταν τα βασικό μέσο μεταφοράς. Τέτοια εμπορικά ήταν του Μ. και Κων. Ποάλα, του Χριστόδουλου Χαδόλια κλπ.

" O Τούρκος περιηγητής Έβλια Τσελεμπή

και το πέρασμά του από τις Σάπες "

του Ανδρέα Καφετζή 

Ο Τούρκος περιηγητής Έβλια  Τσελεμπή κυριαρχεί σε ολόκληρο τον 12ο αιώνα με τον όγκο, την ποικιλία και την ποιότητα του έργου του.

Τα ταξίδια του κράτησαν σαράντα χρόνια  και οι αφηγήσεις και περιπλανήσεις του καλύπτουν δέκα τόμους, με τον γενικό τίτλο «ΣΕΓΙΑ- ΧΑΤΝΑΜΕ. (οδοιπορικό).

 Τον ονόμασαν Παυσανία των νέων χρόνων, πολύτιμη πηγή πληροφοριών, μέγιστο  όλων των εποχών, αξιόπιστο περιηγητή και ανεκτίμητο θησαυρό.

Περιηγήθηκε όλη τη Οθωμανική αυτοκρατορία. Ταξίδευσε στη Συρία, Αίγυπτο, Μεσοποταμία Περσία. Πήγε στον Καύκασο και στην Κριμαία, έφθασε στην Ουγγαρία,  Αυστρία, Ολλανδία, Δανία και Σουηδία.

Ο όγδοος τόμος του έργου του είναι αφιερωμένος στην Ελλάδα. Περιγράφει το ταξίδι του από την Κωνσταντινούπολη στην Κρήτη. Το δρομολόγιο του είναι: Θράκη, Μακεδονία, Θεσσαλία, Στερεά, Εύβοια, Αττική, Πελοπόννησο, Κρήτη.

Γράφει για ό,τι βλέπει και ό,τι αγγίζει με ακρίβεια. Γράφει για πολιτείες και χωριά, για κτίσματα και για ανθρώπους για μνημεία, συνήθειες, μύθους, παροιμίες. Τα κείμενα του είναι μια απέραντη συλλογή θρησκευτικών, κοινωνικών, ιστορικών, αρχαιολογικών, γλωσσικών, τοπογραφικών και στατιστικών στοιχείων. Περιγράφει τους τόπους που είδε, τα πρόσωπα και τα πράγματα με ζωηράδα, με γοητευτικό και παραμυθένιο ύφος. Είναι λοιπόν ένας παραμυθάς, ένα ράθυμος ανατολίτης παραμυθάς.

Η οικογένεια του ήταν οικογένεια «εκ Πατρίδων» δηλαδή μια οικογένεια που ξεχωρίζει μέσα στις οικονομικοκοινωνικές συνθήκες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Το ταξίδι του στην Ελλάδα έγινε γύρω στα 1667, όταν ο Τσελεμπή πήγε στην Κρήτη για να πάρει μέρος στην εκστρατεία κατά των Βενετσιάνων.  Πηγαίνοντας στην Κρήτη και επιστρέφοντας μετά το τέλος της εκστρατείας, θα περιηγηθεί την Ελλάδα από την μία άκρη έως την άλλη.

Το όγδοο βιβλίο του (από τα δέκα που είναι όλο του το έργο του) είναι το πιο σημαντικό για μας τους Έλληνες. Γεννήθηκε γύρω στο 1604, πέθανε λίγο μετά το 1682.

Η περιήγηση στην Θράκη αρχίζει:  Από το Μπαλά Ντιμοντούκα (Διδυμότειχο),   στο Εσκή Φερεντζίκ (παλαιές Φέρες) και στη συνέχεια ο Κασαμπάς Σαπτσιλάρ και η περιπέτεια με το δούλο.

Γράφει σχετικά:

Η Κωμόπολη είναι χτισμένη στους πρόποδες του βουνού και έχει τζαμί, χάνι και διακόσια σπίτια όλα κεραμωτά. Οι κάτοικοι, μωαμεθανοί και χριστιανοί, είναι απαλλαγμένοι από κάθε φόρο και πολεμική εισφορά, άλλοι με υποχρέωση τη στρατιωτική θητεία, όταν η πατρίδα τους καλεί στα όπλα.   Οι μη μουσουλμάνοι ασχολούνται με την εξόρυξη στυπτηρίας (στίψης) για λογαριασμό του Δημοσίου. Την παραγωγή της την παραλαμβάνει όλη ο Εμίρης. Πρόκειται για μεγάλη επιχείρηση. Δηλαδή μιλάμε για ορυκτό που αγγίζει τις οκτακόσιες χιλιάδες γρόσια το χρόνο!

Κατά τη παραμονή του στην πόλη το έσκασε ένας από τους δούλους του. Για το περιστατικό γράφει ο ίδιος: «Μόλις το έμαθα μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι. Ψάξαμε παντού αλλά λες και άνοιξε η γη και τον κατάπιε. Έτσι αναγκάστηκα  να πάω με το άλογο μου πίσω στην Φερεντζίκ (Φέρες), από όπου εφοδιάστηκα  με ειδικό ένταλμα από τον κατή.

Εν συνέχεια ξεκινήσαμε μαζί με έφιππους   άνδρες σε αναζήτησή του. Για μια εβδομάδα κάναμε άνω κάτω τα χωριά του Καζά της Φερέντζικ, φτάνοντας μέχρι επάνω στο βουνό του Σιτσανλίκ (Ποντικοβούνι).  Όταν τελικά τον ξετρύπωσα τον έφερα πίσω δεμένο χειροπόδαρα και τον έριξα ένα γερό μπερντάκι για να μάθει την θαυματουργή δύναμη που έχει το βροντερό χέρι  του Έβλια.

 Συνέχισα το ταξίδι μου προς νότο. Πέρασα από το χωριό Σαχινλί (Γερακοχώρι) και ύστερα στο Τεκέ Βεφές Σουλτάν.  Εν συνέχεια περιγράφει τη Δράμα (με τα πολλά νερά της), τη Ζίχνη, συνεχίζοντας προς το Άγιο Όρος και τη Θεσσαλονίκη.

Αναφέρθηκα στην περιήγηση της Ελλάδας, διαβάζοντας το βιβλίο «ΤΑΞΙΔΙ, στην Ελλάδα» κατά την περιγραφή του Εβλιά Τσελεμπί, έκδοση του οίκου ΕΚΑΤΗ,  χωρίς χρονολογία εκδόσεως.  (Εκδόθηκε γύρω στο 1992).

Από την όλη περιγραφή εμφανίζεται ότι η πατρίδα μας οι Σάπες (το ΣΑΨΙ), υπήρχε το έτος 1667 και είχε ως πλουτοπαραγωγική πηγή την εξόρυξη της στύψης με έσοδα 800.000 γρόσια ή 8.000 τούρκικες χρυσές λύρες ποσό μυθικό για την εποχή εκείνη.

Αυτά προς ενημέρωση όλων των Σαπαίων.

Αθήνα Δεκέμβριος 2012


Η ονομασία σε βάθος χρόνου...

Η έρευνά μου σχετικά με την ονομασία του τόπου ήταν η αναζήτηση χαρτών σε βάθος χρόνου, όσο πιο παλιά μπορούσα να φτάσω. Έτσι έφτασα πίσω μέχρι το 1742 και κατέληξα στο 1929! Νομίζω ότι τα ονόματα που βρήκα πρέπει να είναι σωστά, αν και παρουσιάζουν μερικές διαφοροποιήσεις.. Εντόπισα 15 περίπου χάρτες, όλες της εποχής της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και μάλιστα δεν ήταν τοπικοί χάρτες, αλλά των Βαλκανιών, της Ιταλίας & Βαλκανίων μέχρι την Ουγγαρία κλπ. 


Στις   δύο φωτογραφίες χαρτών  [1742 - 1849 - 1875] οι ονομασίες που συναντάμε είναι:    [1742 - Chapsilar] -  [1875 - Schapsi].


Οι επόμενοι 3 χάρτες [1826 - 1853 - 1869] Έχουμε διαφοροποιημένες ονομασίες ως εξής:         [1826-CHAPDJILAR] - [1853-SCHABDSHYLAR] - [1869 - SAP - HANNA]


Στους τρεις νεότερους χάρτες [1911 - 1922 - 1929 ] συναντάμε τις εξής ονομασίες: [1911-Sabdji Khane] - [1922-Chabhana] - [1929-Sapai].

Οι Σάπες και ο Θουκιδίδης

Στη συνέχεια παρουσιάζω μια σειρά από φωτογραφίες τις οποίες μαζί με πληροφορίες αλίευσα από το διαδίκτυο. 


Ο χάρτης που αναρτώ είναι του 1814. Εδώ εντόπισα μια τοποθεσία με το όνομα Scapta hyla. Το όνομα αυτό δεν το συνάντησα άλλη φορά, αν και η θέση του ταίριαζε. Όταν συνέχισα την αναζήτησή μου για περισσότερα στοιχεία, βρήκα ένα βιβλίο, το οποίο εκδόθηκε στο Λονδίνο το 1837 από τον καθηγητή A. Walker. Ο τίτλος του βιβλίου: "Ένα σκίτσο αρχαίας γεωγραφίας με βιογραφικά και μυθολογικά σημειώματα". κλπ.

   Στη σελίδα 99 του βιβλίου εντόπισα μια παράγραφο, στην οποία ο συγγραφέας έγραφε για μια περιοχή (SCAPTE HYLE) η οποία έγραφε ότι τώρα (1837) λέγεται CHAPDJILAR και ήταν διάσημη για τα ορυχεία χρυσού και αργύρου. Αυτή η πληροφορία δεν μας ξαφνιάζει, γιατί γνωρίζουμε πόσο προσπαθούν εταιρείες χρυσού να ανοίξουν νέα ορυχεία! Εκείνο που με εντυπωσίασε ήταν η πληροφορία ότι εδώ έζησε κάποτε ο Θουκιδίδης και μάλιστα λέγεται ότι εδώ έγραψε για την ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου.

   Τώρα αν όλα αυτά είναι μια πραγματικότητα ή μυθολογικές υποθέσεις δεν το ξέρω. Πάντως είναι μια όμορφη και εντυπωσιακή πληροφορία που όλοι θέλουμε να την πιστέψουμε!



Σελιδομετρητής επισκέψεων

Σελιδομετρητής

Web Hits

O ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ

 Λόγω του όγκου της ύλης, υπήρχαν προβλήματα διαχ/σης της μνήμης από το Η/Υ. Για το λόγο αυτό η σελίδα χωρίστηκε σε 2 μέρη. 
  Στο Β' μέρος υπάρχουν τα θέματα: (ΣΕΛΙΔΕΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ) - (ΑΣΧΟΛΙΕΣ) - (ΠΡΟΣΩΠΑ) - (ΕΝΤΥΠΑ).  
  Πατήστε εδώ για το Β' ΜΕΡΟΣ

ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΕΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ

    Για την πιο εύκολη αναζήτηση  προσώπων που έζησαν στον τόπο μας με αλφαβητική σειρά.

Αγγελίδης Σταύρ./Αδαμίδης Μ./Αχμέτ Σιαμπάν

Βαλασιάδης Θ./Βασιλειάδης Ηλίας/Βογδανίδης Ι. / Βραδέλης Κ.

Γιαννόπουλος Η./Γιουφτσιάδης Κ./Γουναροπούλου Βεν./

Εξηντάρης Θεολόγος/Ευσταθόπουλος Νικ./ Ευσταθόπουλος Καλ./

Ζαμπογιάννης Θεοδ./

Καραλέξης Σ/Καραμουσαλίδης  Χρ./Καφετζής Α./  Καραβασίλης Βασ/ Κεραμυδάς Γ/Κεχαγιάς Άγγελος/ Κιασήφ Μεμέτ/Κιρκινέζης Ιωάν/Κουσίδης Νικ./ Κυριαζίδης Βασ./

Μπεκιαρίδης Γ./Μπερμπέρ Μεμ/

Λιπορδέζης Γ./

Μαλλίδης Δημ./Μαυρίδης Χαρ./Μπακιρτζής Δημ./  Μπακιρτζής Φωκίων/Μπεκίρ Χουσεΐν/

Νάνος Αλέξιος/

Ουρεϊλίδης Ι./Ουστά Αλή Μουστ/

Παγώνης Κ/Παπαδόπουλος Μιχ./Πάππος Δημήτριος/ Πασχαλιδής Κων./Παυλίδης Ιωάννης/Πέτρογλου Ι./  Πίνιος Ι./Ποάλας Κ./Ποτουρίδης Γαβ./Πρασίδης Αθ.

Ρεφειάδης Παναγ/ Ρούφος Αντ/ Ρωμαΐδης Θωμάς/

Σιδεράς ΓεώργιοςΣκαμνός Χρ/ Σκοπιανός Δημ./ Σταυρίδης Αλεξ./

Τσανίδης Στ./Τραμπίδης Πασχ./ Τσιάκος Θ./

Χαρισιάδης Παν./ Χασάν Αλή Γκ./ Χαφούζ Αλή Μεχ


ΒΙΟΓΡΑΦΙΕΣ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΩΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ


ΔΗΜΑΡΧΟΙ ΣΑΠΩΝ

Καραθανάσης Δημήτριος - Τσιτσώνης Χρήσ.


ΜΕΤΟΝΟΜΑΣΙΑ ΟΙΚΙΣΜΩΝ ΡΟΔΟΠΗΣ

============================

ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΙΚΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ

-ΑΕΤΟΚΟΡΥΦΗ/ΑΕΤΟΛΟΦΟΣ

-ΑΜΦΙΑ/ΑΡΑΤΟΣ/ΑΡΙΣΒΗ

-ΑΡΣΑΚΕΙΟ/ΑΣΚΗΤΕΣ

-ΔΙΩΝΗ/ΣΤΡΥΜΗ

-ΕΒΡΕΝΟΣ/ΙΑΣΙΟ

-ΚΑΣΣΙΤΕΡΕΣ/ΚΙΖΑΡΙ

-ΚΡΩΒΥΛΗ/ΛΟΦΑΡΙΟ

-ΛΥΚΕΙΟ/ΝΕΑ ΣΑΝΤΑ

-ΠΡΩΤΑΤΟ/ΧΑΜΗΛΟ

-ΣΑΠΕΣ

Κάλεσμα για συνεργασία

Όσοι από εσάς, που διαβάζετε αυτές τις γραμμές και έχετε στη διάθεσή σας πληροφοριακό ή φωτογραφικό υλικό, μπορείτε να μου το στείλετε για να δημοσιευτεί με τα στοιχεία που εσείς επιθυμείτε...
Αυτό μπορεί να γίνει με τους εξής τρόπους:
Στο όνομα Γιώργος Κεραμυδάς.
Ταχυδρομικά: Δαβάκη 2 - 
Αλεξ/πολη. Τ.Κ. 68100
Τηλεφωνικά:
 2551020230 - 6976233934

Ηλεκτρονικά: 
geokeram@gmail.com