Το μεγαλύτερο από τα αδέρφια ήταν ο Αργύριος Κυριαζίδης, μετά ο Δημήτριος και τρίτος ο Βασίλειος. Σε μικρή ηλικία είχαν την ατυχία να χάσουν και τους δυο γονείς τους και να μείνουν ορφανά πριν ακόμη συμβούν τα δραματικά γεγονότα του ξεριζωμού των Ελλήνων της Ανατ. Θράκης και της Μικράς Ασίας. Σ’ εκείνες τις δύσκολες συνθήκες προστάτης της οικογένειας ανέλαβε ο μεγαλύτερος αδερφός, ο Αργύρης.
Ο Αργύρης γεννήθηκε γύρω στα 1895. Οι Βούλγαροι ήδη είχαν κάνει την εμφάνισή τους σε περιοχές της Ανατ. Θράκης και οι πιέσεις κατά των Ορθόδοξων χριστιανών ολοένα και γινόταν μεγαλύτερες! Στόχος τους ήταν ο εξαναγκασμός των Έλλήνων να ασπαστούν τη Βουλγαρική Εξαρχεία! Το 1920 ξεκίνησε η εκστρατεία των Ελλήνων στη Μικρά Ασία και την Ανατ. Θράκη. Οι πρώτες νίκες προκάλεσαν τον ενθουσιασμό των Ελλήνων! Όμως σύντομα ακολούθησαν τα δραματικά γεγονότα της ήττας. Ο στρατός αποχώρησε και οι δύστυχοι Έλληνες εγκατέλειψαν τα σπίτια τους παίρνοντας ό,τι μπορούσαν να κουβαλήσουν με τα χέρια.
Τα τρία αδέλφια με μια βοϊδάμαξα ακολούθησαν το καραβάνι της προσφυγιάς μαζί με τους υπόλοιπους συγχωριανούς τους. Πέρασαν τον Έβρο και ήρθαν στην Ελλάδα. Μετά από τους πρώτους μήνες της ζωής στην καινούρια πατρίδα, ο Αργύρης μετακόμισε και συνέχισε τη ζωή του στη Νέα Πέτρα της Επαρχίας Σαπών.
Ο Δημήτρης εγκαταστάθηκε στο Χαμηλό Σαπών και ο μικρότερος, ο Βασίλειος, στις Σάπες. Ήταν δεν ήταν δεκαπέντε χρόνων τότε. Από τα τρία αδέρφια θα αναφερθώ στο Βασίλη Κυριαζίδη, που ήταν και ο μοναδικός που έζησε στις Σάπες.
Ο Βασίλης Κυριαζίδης (1907-1982), εγκαταστάθηκε στις Σάπες, με την παρότρυνση του επίσης πρόσφυγα από την Πέτρα, Δημήτριου Παπαϊωάννου. Αυτός τον πήρε στη δούλεψή του ως βοηθό. Είχε παντοπωλείο, σησαμελαιοτριβείο κι εκεί έκανε τα πρώτα βήματα επιβίωσης στη νέα πατρίδα.
Αργότερα παντρεύτηκε την Ευανθία Λυκίδου, η οποία γεννήθηκε στη Σκόπελο Σαράντα Εκκλησιών και είχε εγκατασταθεί με την οικογένειά της στη Συκορράχη.
Ο Βασίλης Κυριαζίδης, στη συνέχεια άνοιξε δικό του κρεοπωλείο, στην περιοχή όπου ήταν τα περισσότερα εμπορικά στα τσαγκαράδικα με την ονομασία «Τσαρσί Τζαμί».
Απέκτησε δυο παιδιά, την Τασούλα και τον Κυριάκο.
Η Τασούλα (1931-2005) ήταν μοδίστρα και από τις πιο ικανές στον τόπο μας. Κοντά της εκπαιδεύτηκαν πολλά νεαρά κορίτσια. Αργότερα άνοιξε κατάστημα με έτοιμα γυναικεία ρούχα. Δεν έκανε δική της οικογένεια.
Ο Κυριάκος, (1947), αποφοίτησε από το Γυμνάσιο Σαπών, εργάστηκε ως ελαιοχρωματιστής δημιουργώντας δικό του συνεργείο που αναλάμβανε εργολαβίες βαφής πολυκατοικιών και καταστημάτων. Παράλληλα ήταν ικανός μουσικός και ήταν μέλος μουσικού συγκροτήματος. Από τα πρώτα μέλη της Φιλαρμονικής του Δήμου Σαπών και από τους καλύτερους μουσικούς στο κλαρίνο και το σαξόφωνο. Παντρεύτηκε την Ανθή Μάντη από το Νέο Σιδηροχώρι Κομοτηνής. Έζησαν στην Κομοτηνή και απέκτησαν δυο παιδιά, την Ευανθία, που ζει στη Θεσσαλονίκη και τη Βασιλική (Κομοτηνή). (Καταγραφή: 2021).
Μοναδικής αξίας οικογενειακό κειμήλιο. Πρόκειται για τους γονείς της μητέρας του Ευανθίας Λυκίδου από τη Σκόπελο των Σαράντα Εκκλησιών! Για το τρίτο πρόσωπο δεν είναι γνωστά τα στοιχεία. Προφανώς κάποιο συγγενικό πρόσωπο.
Φωτογραφία βγαλμένη σε φωτογράφο της Κομοτηνής. Ο Βασίλειος Κυριαζίδης και η γυναίκα του Ευανθία Λυκίδου.
Σάπες 27 / 5 / 1947. Περίοδος Εμφυλίου Πολέμου. Η φωτογραφία είναι από το αρχείο του Θεόδωρου Βαλασιάδη, αλλά για την ακρίβεια πρέπει να προέρχεται από το Νικόλαο Γιουφτσιάδη, ξυλουργό στο επάγγελμα και που υπάρχει στη φωτογραφία να κάθεται με το σκυλάκι στα χέρια του. Ο Βασίλης Κυριαζίδης είναι στο βάθος του κρεοπωλείου του (στη μέση). Τα 4 πρόσωπα με τις στρατιωτικές στολές είναι άνδρες του στρατού που υπερασπιζόταν τον τόπο από τις νυχτερινές επιθέσεις των ανταρτικών δυνάμεων. Η μέρα βέβαια, δεν θύμιζε σε τίποτα με εποχή πολέμου! Όλα κυλούσαν ήσυχα σαν να να μη συνέβαινε τίποτα!
Στη φωτογραφία οι: Σαρή Σακάλ (τσαγκάρης), Γιώργος Παρισίδης, ο οποίος είχε καφενείο-ψητοπωλείο στο Σ.Σ> της Μέστης. Ο τρίτος της παρέας Γκιουβέτσας (καφετζής και πελάτης του μαγαζιού) και ο επόμενος Βασίλης Κυριαζίδης. (αρχείο: Γεωργίου Παρισίδη). Στην άκρη δεξιά ο Γρηγόρης Χαριτόπουλος, πατέρας του δημάρχου Ντίνου, προφανώς περαστικός από το σημείο φορτωμένος με ένα τσουβάλι... Αξίζει να αναφέρω και αυτό που φαίνεται από πίσω του. Είναι ένα φυλάκιο όπου τις νύχτες υπήρχε σκοπιά από στρατιώτες, που ήταν εκεί για να εμποδίζουν την προσπέλαση των ανταρτών προς το Αστυνομικό Τμήμα! Να έχουμε υπόψη μας ότι μόλις τον Αύγουστο του 1949 είχε λήξει ο Εμφύλιος Πόλεμος!
Μια όμορφη φωτογραφία από το σπίτι της οικογένειας του Βασίλη Κυριαζίδη. Δέκα νεαρά κορίτσια διδάσκονταν εκείνη την εποχή, την τέχνη της ραπτικής από την Τασούλα Κυριαζίδου. Ήταν μια από τις πιο ικανές μοδίστρες του τόπου, γι αυτό και το ενδιαφέρον των κοριτσιών να μαθητεύσουν πλάι της ήταν μεγάλο! Ας μην ξεχνάμε ότι την εποχή εκείνη οι γυναίκες έπρεπε να γνωρίζουν τη ραπτική τέχνη, αφού μόνες τους έραβαν τα ρούχα της οικογένειάς τους!
Στα γνωστά τσαγκαράδικα των Σαπών. Μια όμορφη φωτογραφία που όλως τυχαία έπεσε στα χέρια μου, από τον Κώστα Καραγκιαβούρη, που τότε είχε φωτογραφικό στούντιο στις Σαπές! Στο δεξιό δρομάκι η ίδια η Τασούλα Κυριαζίδου, βαδίζει μπροστά από το μαγαζί της με έτοιμα ρούχα που είχε τότε!!!
Την εποχή που ο Κυριάκος, εξαίρετος μουσικός στο σαξόφωνο και το κλαρίνο και σε αρκετά μικρή ηλικία συμμετείχε σε μουσικά συγκροτήματα που έπαιζαν ελληνικούς και ξένους ρυθμούς στα νυχτερινά κυρίως κέντρα διασκέδασης. Η φωτογραφία είναι από τη Ρόδο!
Η ανάρτηση νέων πληροφοριών και φωτογραφιών θα συνεχιστεί όποτε προκύπτει νέο υλικό!
Ανάρτηση: 8/7/2021