Ο ιστοχώρος αφιερώνεται στον τόπο που γεννήθηκα κι έζησα τα περισσότερα χρόνια της ζωής μου. 

   Η προσπάθειά που ξεκίνησα και συνεχίζω, όσο έχω την υγεία μου και όσο υπάρχουν συμπολίτες μου που με βοηθούν, είναι να καταγράψω κάποια  ιστορικά στοιχεία για τον τόπο μου σε βάθος χρόνου, όσο μπορώ να ανακαλύπτω γραπτά κείμενα ή παλιές φωτογραφίες. Σε καμιά περίπτωση δεν είναι ο στόχος μου να γράψω την ιστορία του τόπου μου. Προσπαθώ, με τη βοήθεια των μεγάλων ανθρώπων που έζησαν τις πρώτες δεκαετίες του 1900, από κάποια βιβλία ή γραπτά κείμενα που αναφέρονται στις Σάπες να καταγράψω γεγονότα που έγιναν σε μια περίοδο περίπου 60 ετών. Γεγονότα που αφορούν δράση φορέων και συλλογικών πρωτοβουλιών, αλλά και την απλή καθημερινότητα των ανθρώπων της τοπικής κοινωνίας, τόσο μέσα από την επαγγελματική τους δραστηριότητα, όσο και από τις φιλικές τους παρέες.  

  Στόχος μου είναι να μην ξεχαστεί αυτή η περίοδος σαν να μην πέρασε ποτέ!    Η περίοδος στην οποία αναφέρομαι αρχίζει από το 1920 μέχρι το 1980 περίπου, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. 

  Μετανιώνω γιατί δεν ξεκίνησα αυτήν την προσπάθεια πριν από μερικά χρόνια, τότε που ζούσαν περισσότεροι άνθρωποι της εποχής εκείνης. Αρκετοί φίλοι μου συνέστησαν το υλικό αυτό να καταγραφεί σε βιβλίο. Είναι κάτι που έχω στο νου μου, αλλά επειδή το υλικό που συγκεντρώνω, συνεχώς ανανεώνεται και εμπλουτίζεται, απαιτεί να μην υπάρξει βιασύνη, γιατί δεν είναι και τόσο εύκολο να τυπωθεί ένα βιβλίο και μετά από λίγο να ξανατυπωθεί άλλο με βελτιώσεις και διορθώσεις που σίγουρα θα υπάρξουν.  Ζητώ τη συνδρομή των συμπολιτών μου, που γνωρίζουν ή που μπορούν να ανακαλύψουν νέες πηγές πληροφόρησης να με βοηθήσουν.  

  Η περίοδος στην οποία αναφέρομαι είναι από το 1920 μέχρι το 1980 κατά βάση, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. 

 Ευχαριστώ όλους όσους ανταποκρίθηκαν στην πρόσκλησή μου. Δεν θα αναφέρω ονόματα, γιατί μπορεί να αδικήσω κάποιους.  Υπάρχει όμως χρόνος να βρεθούν και άλλοι συμπολίτες μου να με βοηθήσουν. Μιλώ για όσους ήδη έχω επικοινωνήσει και που με την προσωπική τους δράση έχουν να πουν σημαντικά πράγματα. Αυτό το πλεονέκτημα έχει το διαδίκτυο... ότι μπορείς εύκολα να προσθέσεις νέο υλικό ή να αποκαταστήσεις τυχόν παραλείψεις και λάθη. Και το σημαντικότερο, ότι μπορεί ελεύθερα να το μελετήσει κάποιος, σε όποιο μέρος του κόσμου κι αν βρίσκεται. Δεν μπορείτε να φανταστείτε με πόσους ανθρώπους, που ζουν στην Αμερική, στην Αυστραλία, στη Γερμανία, στην Κύπρο, αλλά και σε διάφορα μέρη της Ελλάδας έχω έρθει σε επαφή. Άνθρωποι γνωστοί και άγνωστοι, παιδιά και εγγόνια που είδαν γονείς, παππούδες,γιαγιάδες και γνωστούς σε φωτογραφίες. Είδαν συγγενείς που δεν τους είχαν ποτέ ξαναδεί!  Αλλά και τον εαυτό τους στην παιδική ή σχολική τους ηλικία. Επίσης παλιοί συμμαθητές που ήρθαν και πάλι σε επαφή μετά από 30, 40 χρόνια!  Κι αυτό, μου δίνει ικανοποίηση και δύναμη να συνεχίσω.

  Δεκέμβριος 2011 

 Kαι σε απόδειξη των όσων πιο πάνω ανέφερα σας παρουσιάζω ένα γράμμα που μου έστειλε ένας γιατρός, που γεννήθηκε στις Σάπες, έφυγε το 1963 και μετά από σχεδόν 50 χρόνια ήρθαμε σε επικοινωνία με αφορμή την ιστοσελίδα και τα όσα γράφω σ' αυτήν!  Να τι μου έγραψε:

Ο Θεόδωρος Μ. Ζαμπογιάννης μου έστειλε το προσχέδιο ενός βιβλίου με τον τίτλο: "τα προσφυγικά". Με την άδειά του θα σας παρουσιάσω ένα μέρος του περιεχομένου του. Τον ευχαριστώ πολύ για την τιμή.

ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ & ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΣΑΠΩΝ

Κυριακή 20 Μαΐου 2012

Την Κυριακή 20 Μαΐου 2012, στο χώρο του Δημοτικού σχολείου ο τοπικός Σύλλογος Πολιτισμού και Ανάπτυξης "δρω" που τα μέλη του είναι νέοι άνθρωποι, που αγαπούν τον τόπο οργάνωσαν ένα λαϊκό γλέντι, με αφορμή τη γιορτή των Πολιούχων Αγίων Κωνσταντίνου & Ελένης. Από τη χρονιά αυτή αποφάσισαν να βραβεύουν ένα πρόσωπο που με τη δράση του βοηθάει στην προβολή του τόπου μας. Είχα το προνόμιο να είμαι ο πρώτος που έτυχα αυτής της τιμής. Λίγο μετά την έναρξη του γλεντιού, προβλήθηκε σε μια οθόνη κυρίως η ιστοσελίδα που βλέπετε. Η συγκίνησή μου ήταν μεγάλη, όταν μαθητές του δημοτικού σχολείου, δικά μου παιδιά πριν από δύο χρόνια, όταν έκλεισα μια πορεία 23 χρόνων στο σχολείο, μου πρόσφεραν από ένα τριαντάφυλλο!   Τα συναισθήματα ανάμεικτα!  Χαρά, συγκίνηση και λύπη!

Στη συνέχεια, η Πρόεδρος του Συλλόγου Σοφία Βασιλειάδου, μου απένειμε τιμητική πλακέτα.

Μου δόθηκε η αφορμή να αναπτύξω εν συντομία, τους λόγους που με παρακίνησαν να δημιουργήσω την ιστοσελίδα για τον τόπο που γεννήθηκα και βέβαια επωφελήθηκα από την ευκαιρία  να ζητήσω από τους ανθρώπους που παραβρέθηκαν στο παραδοσιακό γλέντι, να ψάξουν και να βρουν παλιές φωτογραφίες, ώστε να συνεχιστεί η ανάδειξη του τόπου και με νέο υλικό. Ευχαρίστησα τα μέλη του Συλλόγου για την εξαιρετική για μένα τιμή.

Η τιμητική πλακέτα