Γεννήθηκε το 1876 στις Σάπες (Siap-Hanne) τότε και πέθανε το 1946. Το 1910, λόγω των Βαλκανικών Πολέμων, επιστρατεύτηκε στον Οθωμανικό στρατό και πολέμησε στην περιοχή της Αχρίδας. Αν και 34 ετών, πολέμησε για τρία χρόνια, μέχρι την ήττα του Σουλτανικού στρατού. 

 Όταν έληξε ο πόλεμος, τότε επέστρεψε στον τόπο του και ασχολήθηκε με το μικροεμπόριο. Άνοιξε δικό του μαγαζί Ψιλικών Ειδών. Πωλούσε αντικείμενα χρήσιμα για ένα σπίτι της εποχής. Κλωστές, βελόνες, χρώματα, υφάσματα για κέντημα, ρούχα για μικρά παιδάκια, αρώματα . Τα χρώματα ήταν φτιαγμένα με φυτικά υλικά που οι ίδιοι κατασκεύαζαν, όπως η χέννα (100% φυτικής προέλευσης) με την οποία έβαφαν τα μαλλιά τους και τα χέρια τους.

  Την περίοδο του 1930, εκλέχτηκε κοινοτικός σύμβουλος στις Σάπες. Το όνομά του είναι χαραγμένο σε μαρμάρινη κεφαλή κοινοτικής βρύσης, που σήμερα σώζεται μπροστά την είσοδο του τζαμιού (τσαρσί τζαμί). Το πλήρες όνομα είναι Μουσταφά Ογλού Μπερμπέρ Αμέτ, είναι ο στρατιώτης της πρώτης φωτογραφίας!

  Πέθανε το 1946, σε ηλικία 70 ετών.

Σύντομα, θα καταγράψω και την οικογένεια του...

Λείπει το βιογραφικό της οικογένειας το οποίο από δικό μου λάθος χάθηκε. Ελπίζω με τη βοήθειά της να το αποκαταστήσω...

Μουσταφά  Ογλού Μπερμπέρ Αμέτ . Είναι το αρχαιότερο από τα πρόσωπα της οικογένειας. Γεννήθηκε στις Σάπες, γύρω στα 1880, όταν ακόμη υπήρχε η Οθωμανική Αυτοκρατορία και ο τόπος λεγόταν "Σιαπτσή". Η στολή που φοράει είναι του Οθωμανικού Στρατού. Υπηρέτησε για πολλά χρόνια, αφού την εποχή εκείνη, μετά το 1900, πραγματοποιήθηκαν αρκετοί πόλεμοι στα Βαλκάνια.

Σάπες 1921. Μοναδικής αξίας φωτογραφία. Ίσως η πιο παλιά που έχει δημοσιοποιηθεί μέχρι τώρα. Προέρχεται από το βιβλίο του Χρήστου Τσιτσώνη ''Αι Σάπαι''. Ο λόγος που την παρουσιάζω εδώ είναι η εμφάνιση του μαγαζιού που την εποχή εκείνη, διατηρούσε ο Μουσταφά Ογλού Μπερμπέρ Αμέτ και το οποίο εξακολουθεί να υπάρχει ως κτίσμα και σήμερα, αν και είναι κλειστό. Φαίνεται στο αριστερό τμήμα της φωτογραφίας αμέσως μετά το λευκό διόροφο κτίσμα!  

 Όταν έληξε ο πόλεμος,  επέστρεψε στον τόπο του και ασχολήθηκε με το μικροεμπόριο. Άνοιξε δικό του μαγαζί Ψιλικών Ειδών. Πωλούσε αντικείμενα χρήσιμα για ένα σπίτι της εποχής. Κλωστές, βελόνες, χρώματα, υφάσματα για κέντημα, ρούχα για μικρά παιδάκια, αρώματα . Τα χρώματα ήταν φτιαγμένα με φυτικά υλικά που οι ίδιοι κατασκεύαζαν, όπως η χέννα (100% φυτικής προέλευσης) με την οποία έβαφαν τα μαλλιά τους και τα χέρια τους.

Το 1933, το τότε Κοινοτικό Συμβούλιο, κατασκεύασε και τοποθέτησε μια μαρμάρινη βρύση μπροστά από το χώρο του Τσαρσί Τζαμί, ανάμεσα σε δυο πλατάνια. Μια θαυμάσια βρύση που κάποιος Δήμαρχος, από άγνοια πιστεύω δεν φρόντισε να αποκαταστήσει μετά από κάποια έργα που έγιναν. Η βρύση για χρόνια κείτονταν με σπασμένα τα μάρμαρα σε παρακείμενο εγκαταλειμένο χώρο. Ευτυχώς αργότερα, ο επόμενος Δήμαρχος φρόντισε να περισώσει τουλάχιστον τη μαρμάρινη κεφαλή.  Σε αυτή λοιπόν υπάρχουν χαραγμένα τα ονόματα όλων των Κοινοτικών Συμβούλων του 1933. Ένα από αυτά τα ονόματα είναι και αυτό του Μουσταφά.  Το πλήρες όνομα είναι Μουσταφά Ογλού Μπερμπέρ Αμέτ, είναι ο στρατιώτης της πρώτης φωτογραφίας!

 Σημείωση δική μου:

  Από τη μαρμάρινη κεφαλή της βρύσης αναφέρω τα ονόματα του Κοινοτικού Συμβουλίου Σαπών του 1933. Αυτά είναι: Στέργιος Παπαστεργίου: Πρόεδρος. Κων/νος Ποάλας, Φωκίων Μπακιρτζής, Δαμιανός Χαστάς, Γεώργιος Παπαδόπουλος, Μουσταφά Ογλού Μπερμπέρ Αμέτ, Μεμέτ Ογλού Χαφούζ Χασάν, Χαφούζ Μουσταφά Ογλού Βελή, Αμέτ Εφένδη Ογλού Χασάν, Πιράμ Ογλού Χατίπ Αμέτ, Ισμαήλ Ογλού Ασμάν, Μεμέτ Ογλού Αχμέτ, Οσμάν Ογλού Δαγκά Ιπράμ: Σύμβουλοι.

1943: Τη φωτογραφία αυτή μου την έστειλε ο γιατρός Ανδρέας Καφετζής. Στο πίσω μέρος υπήρχε η χρονολογία 1943 και το όνομα Φετχή. Μετά από έρευνα που έκανα μπόρεσα να συλλέξω τα εξής: το πρόσωπο που εικονίζεται πρέπει να είναι ο Μπερμπέρ Φεϊμί σε νεαρή ηλικία, ο οποίος μαζί με τον αδερφό του Φετχή είχαν κουρείο. Εγώ τους γνώρισα περίπου την περίοδο του 1960 και μετά, όταν πήγαινα εκεί και κουρευόμουν ως μαθητής.  Την εποχή εκείνη ήταν περίοδος Βουλγαρικής Κατοχής και η αντιμετώπιση των Ελλήνων χριστιανών και Μουσουλμάνων ήταν σκληρή. Για όσους αναζητούν το μέρος τους γράφω ότι σήμερα εδώ είναι χτισμένη μια νέα οικοδομή, μουσουλμάνου κατοίκου στην οδό Σωκράτους και λίγο πιο πέρα, αλλά αριστερά είναι το ιατρείο του κ. Καραμήτσιου.96

2: Στο κουρ

Σάπες 1950 ή '51.  Μπροστά στο νεόκτιστο Δασαρχείο Σαπών. Δυο νεαροί την εποχή φίλοι, ο Κώστας Γιουφτσιάδης και ο Φετχή Μπερμπέρ βγαίνουν βόλτα στο πάρκο που βρίσκεται δίπλα. Μαζί με το Φετχή και ο γιος του Μουσταφάς (1945). Αργότερα πολύ καλός ποδοσφαιριστής στην ΕΛΠΙΔΑ Σαπών και δάσκαλος στα μειονοτικά σχολεία...

Γύρω στα 1951 ή '52.  Από την πρωτομαγιάτικη εκδρομή του Μειονοτικού Σχολείου Σαπών στη Μάκρη.  Αριστερά η Εμινέ, αργότερα σύζυγος του Φεϊμή και δεξιά ο Μουσταφά Μπερμπέρογλου, αργότερα δάσκαλος στο Μειονοτικό Σχολείου Λυκείου, φίλος αγαπητός και συμπαίκτης μου στην ΕΛΠΙΔΑ Σαπών. Ο Μουσταφά ήταν τεχνίτης της μπάλας, γι αυτό κι έπαιξε αργότερα και στον Πανθρακικό Κομοτηνής.

Αλή Μπερμπέρ, ένα από τα παιδιά του Μουσταφά  Μπερμπέρογλου Μεχμέτ. Το 1954 έφυγε και εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Κεσσάνη. Υπηρέτησε με το βαθμό του λοχία στον ελληνικό στρατό.

Από τους αρραβώνες του Φεχμή με την Εμινέ. Απρίλιος 1956.

1962: Στο κουρείο των αδελφών Φετχή και Φεϊμή Μπερμπέρ. Κουρεάς είναι ο Φεϊμή. (αρχείο Αλέκος Χαρισιάδης).

Σάπες 1951: Ο Χατζη Χουσεΐν, φίλος με τον Κώστα Βραδέλη, αργότερα γιατρό στη Δράμα. Φωτογραφία που δημοσιεύτηκε στην "ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΑΠΟΨΗ". Ο Χ''Χουσεΐν ζει σήμερα στην Τουρκία στην περιοχή της Προύσσας. 

Σάπες 1963: Έξω από το κουρείο των αδερφών Φετχή και Φεϊμί Μπερμπέρ. Στη φωτογραφία ο κουρέας Φεϊμή με έναν από τους γιους του τον Οσμάν. Την περίοδο εκείνη τη θυμάμαι καλά αφού τότε πήγαινα τουλάχιστον μια φορά το μήνα για κούρεμα, αφού αυτό ήταν υποχρεωτικό στο σχολείο. Τόσο στο Δημοτικό, όσο και στο Γυμνάσιο και μάλιστα με την απειλή αποβολής έπρεπε να έχουμε κοντό μαλλί, "εν χρώ" το λέγανε τότε, δηλαδή κούρεμα με την ψιλή μηχανή! 

1963 στο "Ντεμίρ Αλή", σήμερα "Άγιος Γεώργιος".  Ο κύριος στη μέση μου είναι γνωστό πρόσωπο. Είναι ο Μουσταφά, τσαγκάρης και πωλητής έτοιμων παπουτσιών αργότερα, είναι ο πατέρας της Νεζλά (το μικρό κοριτσάκι αριστερά, που είναι γιατρός στις Σάπες). Δεξιά ο γιος του Ερόλ, που σήμερα είναι οδοντίατρος, στον Καναδά!  Ο μικρός με το σωσίβιο είναι ο Μεχμέτ Μπερμπέρογλου, που σήμερα ζει στην Πόλη κι επικοινωνούμε συχνά). Ο Μεχμέτ είναι γιος του Φεϊμή και εξάδερφος με τα δυο εικονιζόμενα παιδιά.  Στην αναμνηστική φωτογραφία απολαμβάνουν τη δροσιά της θάλασσας. Τη δεκαετία του '60 η παραλία αυτή ήταν η αγαπημένη των Σαπαίων). 

Γύρω στα 1969 με '70. Με τη μητέρα τους Εμινέ ο μικρότερος γιος Μεχμέτ (αριστερά) και ο Οσμάν (δεξιά).

Σάπες 1972:  Ο Μεχμέτ (στο κέντρο) σβήνει τα κεράκια, όταν έγινε έξι χρόνων. Αριστερά ο αδερφός του Οσμάν και δεξιά ο πατέρας τους Φεχμή.

Κομοτηνή 1968:  Η ΕΛΠΙΔΑ Σαπών σε κάποιον από τους αγώνες του πρωταθλήματος σε εκτός έδρας αγώνα.  Ένας από τους παίκτες και ο Μουσταφά Μπερμπέρογλου (ο 2ος από δεξιά των ορθίων). Μετά από λίγον καιρό μετακινήθηκε στον Πανθρακικό. (Προσωπικό μου αρχείο)

1972 από εκδρομή των μαθητών του μειονοτικού σχολείου Σαπών στο Αρσάκειο. Τα αγόρια της φωτογραφίας είναι μαθητές και από τα δυο σχολεία και ετοιμάζονται να παίξουν ποδόσφαιρο, το αγαπημένο παιχνίδι μικρών και μεγάλων από παλιά.  Ο Μεχμέτ, που μου έστειλε και τη φωτογραφία είναι αριστερά κάτω με το λευκό καπέλο. 

Από την παρέλαση της 25ης Μαρτίου 1971. Στη σημαία ο Οσμάν Μπερμπέρογλου.